12 marca 2010 w Gdańsku odeszła do Pana, wilnianka pani Helena Pasierbska-Wojtowicz z d. Stempkowska, prezes Stowarzyszenia Rodzina Ponarska, publicysta i dziennikarz (członek SDP), żołnierz AK – pseudonim „Nawoja”, więzień Łukiszek w Wilnie. W Wilnie ukończyła gimnazjum Benedyktynek, harcerka, w czasie II wojny światowej łączniczka ZWZ, sanitariuszka w Powstaniu Wileńskim 1944 roku w akcji „Ostra Brama”znana autorka kilku wydań książki Wileńskie Ponary poświęconej zbrodni ludobójstwa dokonywanej na Polakach i polskich Żydach w Ponarach k. Wilna, zbrodni przemilczanej i dotychczas nierozliczonej. Napisała także książki dotyczące innych bolesnych wydarzeń jak np Wileńskie Łukiszki na tle wydarzeń lat wojny 1939-1944. Pisała o zbrodniach w siedzibie gestapo na Ofiarnej w Wilnie, o zbrodni litewskich policjantów na Polakach w Glinciszkach, o zbrodniach litewskiej policji politycznej Sauguma i o zbrodniach sowieckich np. w obozie w Proweniszkach. Odznaczona m.in. Krzyżem Armii Krajowej w Londynie (1975), złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1993) medalem Polonia Mater Nostra Est (2004).
Informacje
Historia Ponar
Ponary – Golgota Wschodu – miejsce kaźni tysięcy Polaków w latach 1941-1944
Ponary to przed wojną malownicza miejscowość położona 10 km na południowy- zachód od centrum Wilna wśród porośniętych lasami wzgórz, obecnie dzielnica Wilna.
Piękno tych ziem wspomina Adam Mickiewicz, tu bywał również jako młody chłopiec Józef Piłsudski, tu młodzież akademicka w okresie dwudziestolecia międzywojennego spędzała majówki i szalała na nartach. W latach trzydziestych Ponary stały się znaną miejscowością letniskową dla mieszkańców Wilna. Sielanka skończyła się w 1940 r. po wkroczeniu wojsk sowieckich, które wybrały lasy ponarskie na budowę bazy paliw płynnych dla planowanego pobliskiego lotniska wojskowego.
Rozmowa z Heleną Pasierbską
Pedagog, żołnierz Armii Krajowej, więzień Łukiszek w Wilnie, publicysta i dziennikarz (członek SDP). Znana jest przede wszystkim jako autorka publikacji dokumentujących jeden z tematów tabu – martyrologię Ponar, sprawę okrytą przez lata zmową milczenia i kłamstwa.
Helena Pasierbska. Ponary a poprawność polityczna
12 maja to Dzień Ponarski. Czy to kolejny dzień milczenia o wielkiej zbrodni? O Ponarach, poza „Naszym Dziennikiem”, prawie nikt dziś nie pisze! Ponarach pod Wilnem, miejscu tak ukochanym przez tysiące wilniuków, wspominanym przez Adama Mickiewicza, w czasie ostatniej wojny dokonano haniebnej…
Apel
Do Członków Stowarzyszeń , Towarzystw : „Rodzina Ponarska”, Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej, Przyjaciół Grodna i Wilna, AKowców Ziemi Wileńskiej i wszystkich Osób, które były, są i będą zaangażowane w upamiętnianie zbrodni ponarskiej. Zwracamy się z prośbą o przekazywanie pisemnych relacji…
Jak dojechać do Ponar?
Ponary – „Panerių Memorialas” {jcomments on}
O Stowarzyszeniu Rodzina Ponarska
Stowarzyszenie Rodzina Ponarska,zostało powołane we wrześniu 1994 r. z inicjatywy p. Heleny Pasierbskiej, Do Stowarzyszenia należą nie tylko członkowie rodzin osób bestialsko zamordowanych w Ponarach, ale przyjaciele, osoby mieszkające przed wojną w Ponarach
Wspomnienia o Helenie Pasierbskiej
„Wspomnienia o Helenie Pasierbskiej” W Wilnie ukończyła Gimnazjum Sióstr Benedyktynek, w czasie okupacji była łączniczką ZWZ-AK ps. „Nawoja” i sanitariuszką AK w czasie operacji „Ostra Brama” (1944). Studia filologiczne odbyła po wojnie w Gdańsku, ekspatriowana jak tysiące Polaków z rodzinnego miasta.…
Sprawozdanie z wyjazdu 2021na Uroczystości Ponarskie na Litwę w dniach 20-27.09.2021.
Wyjazd członków Stowarzyszenia Rodzina Ponarska na Litwę był możliwy dzięki współorganizacji i współfinansowaniu Uroczystości Ponarskich przez Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu oraz Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.