Na Ponarach zginął Jej Ojciec Józef Tobjasz oraz krewny Przemyslaw Warachowski.To na ręce Józefa Tobjasza składała przysięgę AK-owską młodziutka Helena Stempkowska (Pasierbska). Renata była jedną z czterech osób odznaczonych w Stowarzyszeniu Odznaką
Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej. W ostatnich dwóch kadencjach była wiceprezesem. Choroba uniemożliwiła Jej od roku branie czynnego udziału w pracach Stowarzyszenia. Przed chorobą zdążyła jeszcze ufundować kolejną Tablicę Ponarską w kościele pw. Św. Jana Chrzciciela w Augustowie. Niestety, nie doczekała już jej odsłonięcia i poświęcenia. Renata jest fundatorką przynajmniej 5 Tablic Ponarskich w naszych kościołach w Polsce, a inicjatorką zaistnienia ich – w wielu miastach. Z okazji 20-lecia działalności Stowarzyszenia Rodzina Ponarska (którego siedziba jest od początku w Gdańsku) w 2014 roku zostałaś odznaczona Medalem Prezydenta Miasta Gdańska.Trwały ślad pozostawiła po sobie w postaci artykułów zamieszczonych na naszej stronie internetowej, rodzinnej dokumentacji fotograficznej i grypsów swojego Taty, będących w naszych zbiorach. Renata całe życie po przyjeździe z Wilna do Olsztyna pracowała w Muzeum Warmii i Mazur. Była bardzo czynnym członkiem Olsztyńskiego Oddziału Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej oraz Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej.
To ona była inicjatorką regularnych wyjazdów na Wileńszczyznę zarówno AK-owców jak i członków TMWiZW z Warmii i Mazur. Współpracowała ze szkołami, w których wygłaszała i organizowała prelekcje o działalności AK i zbrodni ponarskiej.Bardzo dbała o kontakty z Polakami mieszkającymi na Wileńszczyxnie. Będzie nam bardzo brakowało Renaty.