Tablice Ponarskie
Wykaz Tablic Ponarskich.
Wilno
Relacja z wizyty w Wilnie w dniach 8-12 listopada 2012
Na zaproszenie Pana Stanisława Pieszko – Prezesa Fundacji Wspierania Oświaty Polskiej „Samostanowienie” w dniu 9 listopada 2012 r. brałam udział, jako Prezes Stowarzyszenia „Rodzina Ponarska”, w Obchodach 70 Rocznicy Zamordowania w Ponarach Młodzieży ze Związku Wolnych Polaków, zorganizowanej w podwileńskich Wojdatach. Ze względów organizacyjnych te uroczystości z maja zostały przesunięte na jesień. Pierwszą część stanowiło spotkanie z grupą ponad 200 uczniów, nauczycieli i dyrektorów szkół polskich rejonu wileńskiego i solecznickiego oraz miasta Wilna. W spotkaniu uczestniczyli Pani Anna Kasińska – Radca Ambasady RP w Wilnie, Pan Piotr Wdowiak - I Sekretarz Wydz. Konsularnego Ambasady RP w Wilnie, Pani Barbara Bojaryn-Kazburuk – Dyrektor Oddz. IPN w Białymstoku, Pan Waldemar Wilczewski – Naczelnik Oddz. BEP IPN w Białymstoku, Pani Renata Cytacka – Sekretarz Rady Samorządu Rej. Wileńskiego, Pan Edmund Szot – Kierownik Wydz. Kultury Samorządu Rej. Wileńskiego, Pan Jerzy Barkowski – Radny Samorządu Rej. Solecznickiego, Ksiądz Proboszcz Jerzy Witkowski, redaktorzy Kuriera i Magazynu Wileńskiego oraz Pan Artur Ludkowski – Dyrektor Domu Kultury Polskiej w Wilnie, jako współorganizator uroczystości.
Read more about Relacja z wizyty w Wilnie w dniach 8-12 listopada 2012 …
Złożono kwiaty w Ponarach
We wtorek 8 maja br. miały miejsce obchody, mające na celu uczczenie pamięci osób, które straciły życie w czasie II Wojny Światowej. Z tej okazji żołnierze Kompanii Straży Honorowej Wojska Litewskiego złożyli kwiaty na terenie Memoriału Ponarskiego. Szczegółowa relacja na: wspolnotapolska.org.pl
Ponarski pomnik w Szczecinie
Szczecinianin, z nakazu, profesor Wiktor Iwanowski w latach sowieckiej i niemieckiej okupacji mieszkał w Ponarach. Też był naocznym świadkiem tragedii, jaka rozgrywała się w ponarskim lesie w latach 1941-1944. W latach dziewięćdziesiątych ub. wieku z własnych funduszy wydał niskonakładowe dzieło „Wilno Ojczyzno…
12 maja – dzień szczególnej pamięci o Ponarach
Światło prawdy znad ponarskich dołów
” Panno Święta! Co Jasnej bronisz Częstochowy i w Ostrej świecisz Bramie w mroku zakłamania, podnieś wysoko światło prawdy i odwagi znad tych ponarskich dołów blaskiem zmartwychwstania! ” – napisał Kazimierz Węgrzyn, niezwykły poeta z Kubalonki, wzruszający nas nieustannie swoją wrażliwością na narodowe martyrologium.
Dziś, 12 maja, wspominamy Marszałka Józefa Piłsudskiego w 77. rocznicę śmierci i generała Władysława Andersa w 42. rocznicę śmierci. Niestety, zapominamy często, że to także Dzień Ponarski. Dzień szczególnej pamięci o Polakach i Żydach, obywatelach RP, zamęczonych na Ponarskiej Golgocie – w podwileńskim lesie ponarskim, który ludzie upatrzyli sobie dawno temu na miejsce wypoczynku na łonie natury; miejscu, o którym pisał Adam Mickiewicz.
Za sprawą Niemców i ich litewskich kolaborantów nazwa tego „sielskiego i anielskiego”, podwileńskiego wczasowiska stała się w czasie niemieckiej okupacji Wileńszczyzny (1941-1945) synonimem zbrodni. „Różaniec dni się toczy, tęsknocie nie ma miary, a każdy ranek mroczy tragiczny cień: Ponary” – wydrapała na ścianie więziennej celi Stenia Smoterowa „Zośka” – więźniarka wileńskich Łukiszek, skąd odchodziły transporty śmierci do Ponar.
Read more about 12 maja – dzień szczególnej pamięci o Ponarach …
Szczecin pamięta!
Na szczecińskim Cmentarzu Centralnym powstanie pomnik upamiętniający ofiary mordów w Ponarach dokonanych przez Niemców i Litwinów podczas drugiej wojny światowej. O postawienie tego pomnika zabiega Danuta Szyksznian ze Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Jednak, jak sama podkreśla, do zajęcia się tą sprawą zainspirowali ją uczniowie szczecińskich szkół.
MORD w Ponarach to jedna z ogromnych, choć ciągle mało znanych tragedii ostatniej wojny. W PRL-u mówiono o niej niechętnie, bo Kresy Wschodnie byty dla komunistów tematem niewygodnym (…)
Losy Juliana Jednaszewskiego – Ofiary Zbrodni Ponarskiej i jego rodziny
Zofia Pawłowicz z domu Jednaszewska ur. 23.01.1927 roku w Wilnie. Moje pokolenie jest ostatnim pokoleniem pamiętającym II Wojnę Światową oraz jej straszne skutki. Czuję się zatem w obowiązku opisać historię mojej rodziny, a przede wszystkim historię życia mojego ojca Juliana Jednaszewskiego …
PAMIĘTAJMY O PONARACH
Od kilku lat Rodzina Ponarska stara się o to, by w świadomości ogółu Polaków 12 maja stał się Dniem Ponarskim. Tego dnia, w roku 1942, litewscy oprawcy z Ponar dokonali największej egzekucji polskiej młodzieży.
ZBRODNIA W PONARACH
ycie straciło kilkanaście tysięcy niewinnych Polaków, prawdopodobnie około 20 tys. - zginęli tylko dlatego, że byli Polakami.Ludobójstwa w Ponarach dokonywał podległy niemieckiemu gestapo litewski Ochotniczy Oddział Strzelców Ponarskich, zwany Ypatingas Burys.